In september vind je onder een walnotenboom vele walnoten, nog in bolster, waarbij de bolster zwart is geworden en lekker begint te rotten. Dit is de basis voor onze mooie bruine inkt.
We gebruiken alleen de zachte zwart-bruine notenbolster. Al heb ik ook wel wat notenschillen erbij gedaan. Gebruik handschoenen want de bruine kleur geeft nu al enorm af.
Met flink wat water erbij mag het nu een tijdje koken. Bij mij stond het meer dan een uur te pruttelen. Ik heb zeker de helft van het water laten verdampen zodat onder in de pan een dikke bruine pap ontstond.
Als het afgekoeld is kan de de bruine massa door een dunne doek heen zeven. Eerst probeerde ik het door een koffiefilter maar dat lukte niet.
Ik moest de doek met notendrab echt uitpersen en wringen om de inkt in de pot te krijgen.
Na het zeven zie je dat de inkt nog niet zo glad is. Er drijven nog dingetjes in. Ik heb het dus nog een tweede keer door doek gezeefd.
Ten slotte gaat er een klein beetje alcohol bij voor de conservering en een beetje arabische gom als bindmiddel. Het resultaat is een mooie bruine bister.