Op mijn zoektocht naar vrouwen in de (laat) middeleeuwse kunst heb ik heel veel materiaal gevonden. Natuurlijk zijn er altijd vrouwen geweest die goed konden schilderen/schrijven. Bij het tot stand komen van mijn (laat) middeleeuwse personage zijn deze vrouwen voor mij een inspiratiebron. Als opmaat naar het nieuwe seizoen (middeleeuwse evenementen) ben ik begonnen met het kalligraferen en illumineren van een gedicht uit het Gruuthuse handschrift. De blauwe hoofdletters zijn ontleend aan het originele manuscript. De overige versieringen zijn een combinatie van motieven uit diverse miniaturen uit dezelfde periode. Van dit lied/gedicht Sonne no mane is ook een hele mooie melodie overgeleverd die wij al vaak gezongen hebben. Er is niets mooiers onder de zon en maan dan ……… een wijf in duegden reyn :-))
